သစ္ခက္အိမ္

Saturday, January 14, 2012

သိုင္းကြက္

ဆုတ္ တက္ သိမ္း ႏႈတ္ရင္း

ေျခနင္းကြက္ ကုန္သြား

အုိ....သိုင္းသမား

ေဆာင္ဓားကုိ ရုပ္သိမ္း

ဒုိင္းကိုင္ျပီး ယိမ္းလုိက္ပံုက

တိုက္ကြက္ ခံစစ္

သိုင္းကြက္သစ္ ဗ်ဴဟာ

ကမာၻမွာ ရွာမွရွားေဟ႔။

သစ္ခက္အိမ္

Thursday, January 12, 2012

တိမ္ေတာက္ခ်ိန္

ေန႔တစ္ေန႔ဟာ

သူ႕ရဲ႕ခႏၶာအေဟာင္းကုိ

သူ႕အေခါင္းထဲ သူထည့္ဖို႔ျပင္

ေန၀င္ဖို႔အဆင္း။

ငါ႔ဘ၀ရဲ႕...

ေနာက္ဆံုးအလင္းဟာ

အေမွာင္ကို ခ်ဥ္းကပ္

ေငြတစ္မတ္ကို ရွာေနခ်ိန္။

လြန္ျပီးတဲ႔...

အာရံု၊ မြန္းတည့္အခ်ိန္ေတြမွာ

အ၀ိဇၨာကိုခင္း

ငါ႔ကိုငါထြင္းထု

ဘယ္ဟာအတု အစစ္

မသိမႈအျမစ္တြယ္

အသစ္အသစ္ေတြနဲ႔ ေဆးဆိုး

ပုပ္သိုးမသြားေအာင္ ငါ႔ဟာငါပ်ိဳး

ငါမ်ိဳးကိုငါခ်စ္ခဲ႔လို႔

အခုေတာ႔...

ခပ္ပ်စ္ပ်စ္အေမွာင္ထဲ

နစ္၀င္ဖို႔ျပင္စဲ။

ဒီအခ်ိန္မွာလည္း

ငါ႔ဇိမ္ေတြနဲ႔ ငါ၊ ငါ႔အိေျႏၵနဲ႔ငါ

ငါ႔အေမွာင္နဲ႔ငါ၊ ငါ႔အေရာင္နဲ႔ငါ

ငါ႔အတၱနဲ႔ငါ၊ ငါ႔ဒႆနနဲ႔ငါ

ငါ႔ရိကၡာနဲ႔ငါ၊ ငါ႔လိပ္ျပာနဲ႔ငါ

ငါ႔ရထားနဲ႔ငါ၊ ငါ႔တရားနဲ႔ငါ

ငါ႔မာနနဲ႔ငါ၊ ငါ႔ခ၀ါခ်မႈနဲ႔ငါ

သာသာယာယာ...။

ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္...

တိမ္ထဲက ထြက္က်လာတဲ႔ “ငါ”...

ေရာင္စဥ္ျဖာ အလင္းမွိန္

အေမွာင္မေရာက္ခင္ အခ်ိန္မွာေတာ႔

ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ေနာက္ဆံုး...“ တိမ္ေတာက္ခ်ိန္“ ။

သစ္ခက္အိမ္

( June, 2009...Beauty Magazine )

Tuesday, January 10, 2012

မီးပိြဳင္႔မွာ သတိခ်ပ္
ရပ္၊ ၾကည့္၊ သြား
ကားေပါင္းမ်ားစြာ...။

အနီေရာင္...ပူေလာင္
သရုပ္ေဆာင္ မီးေတာက္
တို႔ေလွ်ာက္မယ္႔ ခရီး
ဒုကၡမီးနဲ႔ေတြ႕ရင္
ေရြ႕လ်ားစိတ္ေတြ ခဏရပ္
ကိုယ္႔ကုိကုိယ္ အသိကပ္ဖို႔။

အေရာင္က အ၀ါ
တို႔ “ဘာသာ“ အထိမ္းအမွတ္...
တရားျမတ္ေရေအး
တို႔စိတ္ေတြ သန္႔ေအာင္ “ ေဆး” ဖို႔
အခ်ိန္ေပးသံုးသပ္
တြယ္ကပ္ေနတဲ႔အပူေတြ
ေျမက်သည္အထိ။

အစိမ္းေရာင္...ေတာအုပ္
ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ ႏုပ်ိဳ
စိမ္းစိုစို တို႔ရဲ႕လမ္းထဲ
ျမရည္ဆမ္း လန္းဆန္းလာ
တို႔ထြက္ခြာ
လိုရာခရီး။

ဘ၀လမ္းဆံုတုိင္းမွာ သတိခ်ပ္
ရပ္ ၾကည့္ သြား
မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ...။

သစ္ခက္အိမ္

( August, 2009...ပန္းအလကၤာမဂၢဇင္း )

ေျမြကပြဲ

သဘာ၀ေကာင္းကင္ထဲက ခြဲထုတ္
ပျခဳပ္ထဲမွာ ထည့္ခံထားရတဲ႔ ေျမြေတြ...ေျမြေတြ..
အလမါယ္ဆရာရဲ႕ ေဆးအဖံုဖံုစား
ယဥ္ပါးလာတဲ႔ ေျမြေတြ...ေျမြေတြ..။

တံခါးေပါက္ကေလးထဲက ရာသီစာ
ဖားေလးက်လာ ငါးေလးက်လာ
ခဲဖြယ္သုဒါ လွ်ာမွာအရသာငုတ္စြဲ
ဒီပျခဳပ္ထဲမွာပဲ ေပ်ာ္တယ္...ေပ်ာ္တယ္။
အိပ္မယ္စားမယ္...ယိမ္းမယ္ကမယ္ေပါ႔။

ေျမြေတြကေနတယ္...ေျမႊေတြကေနတယ္
တကယ္...တကယ္...တကယ္အမွန္က
အေၾကြသံမသိ ပေလြသံမသိ
ဇိမ္ရွိရွိ ယိမ္းေနလိုက္တာ
ဘိန္းမိထားသလို ေျမြေတြ..ေျမြေတြ
ေရေရလည္လည္ မုိက္တယ္။

သစ္ခက္အိမ္ ( october, 2010, ပိေတာာက္ပြင္႔သစ္မဂၢဇင္း)

Friday, December 30, 2011

ပုရြက္ဆိတ္ေလာက္ ကံမေကာင္းသူမ်ား

ထန္းလ်က္

ပုရြတ္ အံု...အံု

ကုန္ေတာ႔ ေနရာ

ထပ္ရွာ ထပ္ရွိ

ကံေကာင္း၏... ကံေကာင္း၏။

ေျမကမာၻ

လူသားေတြ အံု...အံု

ကုန္ေတာ႔ ထပ္ရွာ

ေနာက္ကမာၻ

ဘယ္မွာ... ဘယ္မွာ။

စၾကၤာ၀ဠာထဲ

တစ္ခုတည္း

ထန္းလ်က္ခဲပမာ

ဒီကမာၻ

ေခၽြတာ...ေခၽြတာ။

သစ္ခက္အိမ္

Tuesday, December 27, 2011

အား

တစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစမွာပဲ

လက္ခုပ္သံေတြ ေ၀ါကနဲ

ဘာသံမွ မသဲကြဲေတာ႔....

ပြဲစကတည္းက

ပြဲသိမ္းခရာမႈတ္ထားတဲ႔ အခန္းထဲမွာ။

။ ။

သစ္ခက္အိမ္

Tuesday, December 20, 2011

လွ်ိဳ႕၀ွက္ဇာတ္၀င္ခန္း

ဒီတစ္ခါေတာ႔ဆုိတဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္

လက္လက္ထလို႔ ငါ႔မ်က္၀န္းေတြ။

အမွားမ်ားမ်ား အမွန္နည္းနည္း

ငါ႔အခန္းထဲေရာက္ဖို႔

ေခါင္းကိုေဖာက္ျပီး ၀င္လာတယ္။

ငါေရာက္ေနတဲ႔ ေနရာက

အေမွာင္မွာပိုလင္းတဲ႔ ၾကယ္ရင္ခြင္

အလင္းမွ်င္မွ်င္ေတာင္မရွိတဲ႔ အခန္းထဲ

ငါ႔ရင္ကိုခြဲ ဘာေတြဘယ္လိုလဲ... မသဲကြဲ

ရဲတင္းလွတဲ႔လက္ေတြ

ရတက္ေပြအသိနဲ႔ ေစာင္႔ၾကည့္...ဘာထူးမလဲ။

အရင္အတုိင္းပဲ

ငါကေတာ႔ ေခါင္းေပါက္ရင္ကြဲ

ဒီပုဆုိးပဲ ထပ္ေလွ်ာ္

ကမာၻေက်ာ္ဇာတ္လိုက္ေတြ

ကမာၻၾကီးက လက္ပိုက္ၾကည့္ေနေတာ႔လည္း

ေအးေအးေဆးေဆး။

သစ္ခက္အိမ္