အို...သတို႔သမီး
ေလာကမွာ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူႏွင္႔
ေပါင္းသင္းရျခင္းသည္လည္း ဒုကၡ။
အို...သတို႔သမီး
ေရြးခ်ယ္ခြင္႔မရွိတဲ႔ သမုိင္းခရီးတစ္ေကြ႕မွာ
ၾကင္ယာလင္သား ဘီလူးဘံုသားမို႔
လင္ဆုိးမယား တဖားဖားဘ၀ေပါ႔။
အို...သတို႔သမီး
သင္႔ရဲ႕အေသြးအသား
ေသာက္စားယစ္မူးရံုတင္မက
အေတာသတ္မရတဲ႔ ေလာဘသားလက္မွာ
အသင္႔အလွကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကေတာ႔မယ္။
အို...သတို႔သမီး
ခံတြင္းပ်က္ေနတဲ႔ ေၾကာင္ဖားလက္ထဲမွာ
သင္႔ရဲ႕ေတာင္ပံခတ္သံမ်ား ပ်က္စီးရေတာ႔မယ္
ခုေတာ႔...
သင္႔ရဲ႕စီးဆင္းသံဟာ ေနာက္ဆံုးရႈိက္သံေတြလား
သင္႔ရဲ႕စီးဆင္းျခင္းမွာ ေနာက္ဆံုးမ်က္ရည္ေတြလား။
အို...သတို႔သမီး
သင္ႏွင္႔ထပ္တူ ရင္ႏွင္႔အမွ်ခံစားရလည္း
ရာဇ၀င္ေမာ္ကြန္းကမၺည္းမွာ
အညတရခရီးသည္ ကဗ်ာဆရာကၽြႏ္ုပ္
သင္႔အတြက္ ဘာမ်ားလုပ္ေပးႏုိင္ဦးမွာလဲ။
အို...သတို႔သမီး
သင္႔အတြက္ ဘာမွလုပ္မေပးႏုိင္ေတာ႔တဲ႔ကၽြႏ္ုပ္
သင္႔ကမ္းနံေဘးမွာ ပဆစ္တုပ္
ဒီကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ ေတာင္းပန္လုိက္ရပါသည္
“..........” “...........” ။
သစ္ခက္အိမ္
( အမွတ္တရဧရာ၀တီ...စက္တင္ဘာလ ပိေတာက္ပြင္႔သစ္မဂၢဇင္း)
No comments:
Post a Comment