ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အတိမ္အနက္ကုိ
အဆိုးအေကာင္း ခ်ိန္စက္ႏုိင္တာ... ဆည္းဆာ။
အက်ည္းတန္သူေတြကို စာနာ
ရင္ထဲက ေရာင္စဥ္ေတြျဖာ... ဆည္းဆာ။
အေရးအေၾကာင္းေတြထဲ
အေတြးေတြေျပာင္းသြားတတ္တာ.... ဆည္းဆာ။
ငါတို႔အေမွ်ာ္လင္႔ၾကီးမိခဲ႔တဲ႔ ဆည္းဆာ
ထီးဖိနပ္မပါလည္း အေရးမၾကီးေတာ႔တဲ႔ အနက္နဲ႔
ပုတီးတစ္ပတ္စာ မစီးသူ႕ရမၼက္မွာ
ဆည္းဆာဟာ....
အျမည္းတစ္ဖတ္သာ ျဖစ္ခဲ႔ရေပါ႔။ ။
သစ္ခက္အိမ္
February, 2011 ... အလကာၤ၀တ္ရည္မဂၢဇင္း
No comments:
Post a Comment